- CONSTANTINUS
- I.CONSTANTINUSManichaeus, Arnieniorum seductot, saeculô. 7. iussu constantis II. a Palatino quodam, nomine Simeone, quise Titum, sicut prior Silvanum ferebat, occisus, A. C. 653 item ex Diacono Patriarcha Alexandrinus, in vincula coniectus. Baronius A. C. 686.II.CONSTANTINUScognominc Licudex, post Michaelem Cerularium, Patriarcha Constantinopolitanuslab A. C. 1058. ad A. C. 1066. Item, alius, circa A. C. 1117. Idem.Viri Celebres.III.CONSTANTINUScognomine Africanus, Carthagine natus, circa A. C. 1070. Babylonem venit, ibique Linguis, Medicinae aliisque scientiis egregie per 39. ann. operatus, in patriam rediit. Ubi insidias popularium expertus, Salernum venit, a fratre Regis Babylonii, ibi Duci Roberto commendatus. Sed placuit ei solitudo, in qua Medicinam operibus egregiis illustravit. Vide Leon. Ostiens. Chron. l. 3. c. 34. Trithem. de Scriptor. Ecclesiast. et c. 70. de viris illustr. Ordinis Benedicti. Genebr. Chronic.IV.CONSTANTINUSmiles gregarius, sub Honorio, Imperator in M. Britannia proclamatus. Galliam ingressus, aliquot provincias occupavit, Alaricô nixus cum in Italiam moturus esset, impeditus, Constante filiô in consortium alcitô, Arelati sedem Imperii fixit. Sed a Constantio, iam aliquoties victore, obsessus, Presbyterum se fecit: filiis Constantinô et Iulianô occisis, A. C. 411. Cassiodor. et Prosper, in Chron. Oros. l. 7. c. 40. Sozom. l. 9. c. 11. 12. et seqq.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.